Σκόνη νατρίου Cefazolin για την έγχυση 0.5g/1.0g αντιβιοτικά φάρμακα

Κεφαζολίνη νατριούχος σε σκόνη για ένεση 0,5 g / 1,0 g αντιβιοτικά φάρμακα

ΣΥΝΘΕΣΗ:
Κεφαζολίνη Νάτριο ισοδύναμο μεΚεφαζολίνηΔραστηριότητα 500 mg ή 1 g.

ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ
A 20.1.1 - Αντιβιοτικό ευρέος φάσματος.

ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Το Cefazolin (cefazolin sodium) είναι μια ευρέως φάσματος βακτηριοκτόνο, ημι-συνθετική κεφαλοσπορίνη για παρεντερική χορήγηση. Χημικά η κεφαζολίνη είναι το άλας νατρίου του 7-[1-(1Η)-τετραζολυλακεταμιδίου]-3-[2-(5-μεθυλ-1,3,4-θειαδιαζολυλ)-θειομεθυλ]-δέλτα3-κεφεμ-4-καρβοξυλικού οξέος.
Η κεφαζολίνη που χορηγείται ενδοφλεβίως ή ενδομυϊκά παράγει σημαντικά υψηλά επίπεδα ορού. Η δέσμευση στον ορό συμβαίνει σε ποσοστό 74%. Η κεφαζολίνη είναι ανθεκτική στην αποικοδόμηση στο σώμα, ουσιαστικά δεν αδρανοποιείται στο ήπαρ και απεκκρίνεται κυρίως στα ούρα αμετάβλητη. Μετά από ενδομυϊκή ένεση κεφαζολίνης 500 mg, 63+Το 17% της δόσης ανακτήθηκε εντός 6 ωρών και περίπου το 80% έως 100% εντός 24 ωρών. Μέγιστες συγκεντρώσεις στα ούρα περίπου 1000 μικρογραμμάρια/mL και 4000 μικρογραμμάρια/mL επιτυγχάνονται μετά από ενδομυϊκή χορήγηση δόσεων 500 mg και 1 g, αντίστοιχα. Όταν η κεφαζολίνη χορηγείται σε ασθενείς με ανεμπόδιστη χοληφόρο οδό, εμφανίζονται υψηλές συγκεντρώσεις πολύ πάνω από τα επίπεδα ορού στον ιστό της χοληδόχου κύστης και στη χολή. Παρουσία απόφραξης, ωστόσο, η συγκέντρωση στη χολή είναι σημαντικά χαμηλότερη από το επίπεδο του ορού. Η κατανομή της κεφαζολίνης στους ιστούς είναι μεγαλύτερη στους νεφρούς, το ήπαρ και τους πνεύμονες. Η συγκέντρωση της κεφαζολίνης στον χώρο της άρθρωσης όταν ο αρθρικός υμένας έχει φλεγμονή είναι συγκρίσιμη με τη συγκέντρωση που βρίσκεται στον ορό λόγω της ευκολίας με την οποία το αντιβιοτικό διασχίζει τη φλεγμονώδη μεμβράνη.
Η κεφαζολίνη είναι βακτηριοκτόνος έναντι ενός ευρέος φάσματος gram-θετικών και gram-αρνητικών μικροοργανισμών.
In vitroΗ ευαισθησία των θετικών κατά Gram οργανισμών περιλαμβάνει:
Σταφυλόκοκκοι, β-αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι πενικιλλινάσης και μη-παραγόντων πενικιλλινάσης. Streptococcus pneumoniae και Clostridia perfringens. Οι σταφυλόκοκκοι ανθεκτικοί στη μεθικιλλίνη είναι ομοιόμορφα ανθεκτικοί στην κεφαζολίνη.
In vitroΗ ευαισθησία των gram-αρνητικών οργανισμών περιλαμβάνει:
Μερικά στελέχη Neisseria gonorrhoea, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Salmonella typhosa, Shigella, Corynebacterium diptheriae, Bacillus subtilis.
Τα περισσότερα στελέχη του Enterobacter cloacae και του θετικού ινδόλης Proteus (P. vulgaris), του Enterococcus faecalis Morganella morganii (πρώην Proteus morganii), του Providencia rettgeri (πρώην Proteus rettgeri) είναι ανθεκτικά. Σχεδόν ομοιόμορφα ανθεκτικά στην κεφαζολίνη είναι τα Serratia, Pseudomonas και Acinetobacter calcoaceticus. Η ευαισθησία in vitro δεν συνεπάγεται απαραίτητα in vivo αποτελεσματικότητα.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Η κεφαζολίνη ενδείκνυται για τη θεραπεία των ακόλουθων λοιμώξεων όταν οφείλονται σε ευαίσθητους μικροοργανισμούς.
Λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος:
Αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα, πνευμονία, βρογχίτιδα, πνευμονικό απόστημα, εμπύημα, πλευρίτιδα, ιγμορίτιδα, λαρυγγίτιδα και μέση ωτίτιδα.
Λοιμώξεις δέρματος, μαλακών μορίων και μετεγχειρητικές λοιμώξεις:
Λεμφαγγειίτιδα, αποστήματα, κυτταρίτιδα, έλκη κατάκλισης, μαστίτιδα. (Οι χειρουργικές επεμβάσεις πρέπει να γίνονται όπου ενδείκνυται).
Λοιμώξεις του γαστρεντερικού σωλήνα:
Χολαγγειίτιδα, χολοκυστίτιδα.
Λοίμωξη του ουρογεννητικού συστήματος:
Πυελονεφρίτιδα, κυστίτιδα και αδεξίτιδα.
Άλλες λοιμώξεις:
Βακτηριαιμία, σηψαιμία, ενδοκαρδίτιδα, οστεομυελίτιδα, περιτονίτιδα, επιλόχειος σήψη.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ:
Θα πρέπει να πραγματοποιηθούν κατάλληλες μελέτες καλλιέργειας και ευαισθησίας για τον προσδιορισμό της ευαισθησίας του αιτιολογικού οργανισμού στην Κεφαζολίνη. Εάν οι δοκιμές δείξουν ότι ο αιτιολογικός οργανισμός είναι ανθεκτικός στο Cefazolin, θα πρέπει να ξεκινήσει άλλη κατάλληλη θεραπεία.

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Ασθενείς υπερευαίσθητοι στις κεφαλοσπορίνες και στα παράγωγά τους ή σε οποιοδήποτε συστατικό του σκευάσματος.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ
Συνιστώνται οι ακόλουθες δοσολογίες, για τη χορήγηση της συνιστώμενης Κεφαζολίνης κατά προτίμηση με ενδοφλέβια έγχυση ή εναλλακτικά με αργή ενδοφλέβια ένεση (πάνω από 3 έως 5 λεπτά) ή με ενδομυϊκή ένεση.
Για τη θεραπεία ήπιων έως μέτριας σοβαρότητας βακτηριακών λοιμώξεων, 1,5 έως 2 g την ημέρα σε ίσες δόσεις, δύο ή τρεις φορές την ημέρα. Για τη θεραπεία σοβαρής βακτηριακής λοίμωξης, 3-4 g την ημέρα σε ίσες δόσεις δύο ή τρεις φορές την ημέρα.
Υψηλότερες και/ή πιο συχνές δόσεις (έως 6 g ημερησίως) μπορεί να χορηγούνται σε πολύ σοβαρές, απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί δόσεις έως και 12 γραμμαρίων.
Παιδιά:
Ο παρακάτω πίνακας δοσολογίας είναι ένας χρήσιμος οδηγός* για τη θεραπεία με Κεφαζολίνη σε παιδιά.

Για τις ενδιάμεσες ηλικίες, χρησιμοποιούνται ενδιάμεσα ποσοστά π.χ. στα 10 έτη, 66% και στα τρία έτη 33% της δόσης για ενήλικες.
*Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ποσοστού με βάση τον ακόλουθο τύπο:

**Η συνιστώμενη συνολική ημερήσια δόση θα πρέπει να χορηγείται σε δύο ή τρεις ισόποσες δόσεις. Το μέγιστο εύρος είναι για πολύ σοβαρές απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις.
Η ενδοφλέβια οδός με στάγδην έγχυση είναι προτιμότερη όταν πρόκειται να χορηγηθούν υψηλές δόσεις.
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της χρήσης σε πρόωρα βρέφη και βρέφη ηλικίας κάτω του ενός μηνός δεν έχουν τεκμηριωθεί.
Σημείωμα:
Η κεφαζολίνη μπορεί να είναι νεφροτοξική εάν χορηγηθεί σε υπερβολικές δόσεις (περισσότερες από 6 g ημερησίως σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία) ή εάν χορηγηθεί χωρίς κατάλληλη μείωση της δόσης σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία. Αν και η Κεφαζολίνη είναι γενικά καλά ανεκτή σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, είναι ωστόσο επιθυμητό να προσαρμόζεται η δόση ως εξής για να αποτραπεί η συσσώρευση υψηλών επιπέδων στο αίμα:

Νεφρική δυσλειτουργία:
Προσαρμογή της δόσης για ενήλικες:

Προσαρμογή της δόσης για παιδιά:

Όλες οι συστάσεις μειωμένης δοσολογίας ισχύουν μετά από μια αρχική δόση εφόδου κατάλληλης για τη σοβαρότητα της λοίμωξης. Ασθενείς που υποβάλλονται σε περιτοναϊκή κάθαρση: (Βλ. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ).
Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχίζεται για τουλάχιστον 48 έως 72 ώρες πέραν του χρόνου που ο ασθενής καθίσταται ασυμπτωματικός ή έχει ληφθεί ένδειξη βακτηριακής εκρίζωσης.

ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ 10 ΗΜΕΡΩΝ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΒΗΤΑ-ΑΙΜΟΛΥΤΙΚΟΥΣ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟΥΣ ΟΜΑΔΑΣ Α ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΟΞΕΙΑΣ ΣΦΡΑΜΑΤΕΙΡΟΛΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑΣ Ή ΟΞΕΙΑΣ ΣΦΡΑΤΕΡΟΛΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑΣ.

Για χορήγηση με ενδοφλέβια έγχυση:Χρησιμοποιήστε στείρο νερό για ένεση. Προσθέστε 2 mL στο φιαλίδιο των 500 mg και 4 mL στο φιαλίδιο του 1 g. Αφαιρέστε ολόκληρο το περιεχόμενο και προσθέστε σε ένα από τα ακόλουθα ενδοφλέβια διαλύματα:
Έγχυση χλωριούχου νατρίου 0,9%.
Ένεση δεξτρόζης 5% ή 10%.
5% δεξτρόζη σε ένεση Ringers με γαλακτικό
5% δεξτρόζη σε ένεση χλωριούχου νατρίου 0,9% (μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με ένεση 5% δεξτρόζης και 0,45% ή 0,2% χλωριούχου νατρίου)
Ενέσεις Ringers Lactated
5% ή 10% ιμβερτοποιημένο σάκχαρο σε στείρο ενέσιμο νερό
Ringers Injection

Για χορήγηση με άμεση ενδοφλέβια ένεση:Μετά την ανασύσταση με 2 mL (500 mg) ή 4 mL (1 g) ενέσιμου νερού, αραιώστε σε τουλάχιστον 10 mL ενέσιμου νερού. Ενέσετε το διάλυμα αργά για 3-5 λεπτά είτε απευθείας σε μια φλέβα είτε μέσω του σωλήνα για ασθενείς που λαμβάνουν τα παρεντερικά υγρά που αναφέρονται παραπάνω.

Για χορήγηση με ενδομυϊκή ένεση:Προσθέστε 2 mL (500 mg) ή 4 mL (1 g) αποστειρωμένου ενέσιμου νερού, βακτηριοστατικού νερού για ένεση ή 0,9% ενέσιμου χλωριούχου νατρίου. Αναρροφήστε ολόκληρο το περιεχόμενο στο φιαλίδιο.

Τα συστατικά διαλύματα είναι σταθερά για 24 ώρες όταν διατηρούνται σε θερμοκρασία δωματίου που δεν υπερβαίνει τους 25°C ή για 96 ώρες όταν διατηρούνται σε ψυγείο (4-8°C).

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Υπερευαισθησία:
Όπως και με όλες τις άλλες κεφαλοσπορίνες, η Κεφαζολίνη έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις, όπως εξάνθημα, κνησμός, κνίδωση, αγγειοοίδημα ηωσινοφιλία, φαρμακευτικός πυρετός και αναφυλαξία.
Αιματολογικά:
Έχουν εμφανιστεί λευκοπενία, ουδετεροπενία, θρομβοπενία, θρομβοκυτταραιμία και θετικές άμεσες και έμμεσες δοκιμασίες Coombs.
Ηπατικός:
Παροδικές αυξήσεις στα επίπεδα AST (SGOT), ALT (SGPT) και αλκαλικής φωσφατάσης έχουν παρατηρηθεί σπάνια. Παροδική ηπατίτιδα και χολοστατικός ίκτερος έχουν αναφερθεί σπάνια.
Νεφρών:
Παροδική αύξηση των επιπέδων ουρίας στο αίμα έχει παρατηρηθεί χωρίς κλινικές ενδείξεις νεφρικής δυσλειτουργίας. Διάμεση νεφρίτιδα και άλλες νεφρικές διαταραχές έχουν αναφερθεί σπάνια. Οι περισσότεροι ασθενείς που εμφάνισαν αυτές τις αντιδράσεις ήταν σοβαρά άρρωστοι και λάμβαναν πολλαπλές φαρμακευτικές θεραπείες. Ο ρόλος της κεφαζολίνης στην ανάπτυξη νεφροπαθειών δεν έχει προσδιοριστεί.
Γαστρεντερικό:
Τα συμπτώματα της ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας μπορεί να εμφανιστούν είτε κατά τη διάρκεια είτε μετά τη θεραπεία με αντιβιοτικά. Ναυτία και έμετος έχουν αναφερθεί σπάνια. Έχουν αναφερθεί ανορεξία, διάρροια και στοματική καντιντίαση.
Αλλος:
Η κεφαζολίνη είναι καλά ανεκτή όταν χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση και η συχνότητα εμφάνισης φλεβίτιδας με την Κεφαζολίνη είναι χαμηλή.
Αν και ο πόνος αναφέρθηκε σπάνια μετά από ενδομυϊκή ένεση, σπάνια ήταν σοβαρός. Η κεφαζολίνη σπάνια προκάλεσε ευαισθησία, σκλήρυνση ή πυρετό.
Άλλες αντιδράσεις περιλαμβάνουν κνησμό των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού, καντιντίαση των γεννητικών οργάνων και κολπίτιδα.
Σε ασθενείς με ιστορικό αλλεργίας στην κεφαλοσπορίνη ή στην πενικιλλίνη, το Cefazolin θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή. Υπάρχουν ενδείξεις μερικής διασταυρούμενης αλλεργίας των πενικιλλινών και των κεφαλοσπορινών και υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που είχαν θανατηφόρες αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις μετά από παρεντερική χρήση. Αυτά απαιτούν άμεση επείγουσα θεραπεία.
Κάθε ασθενής που έχει επιδείξει κάποια μορφή αλλεργίας, ιδιαίτερα στα φάρμακα, θα πρέπει να λαμβάνει αντιβιοτικά με προσοχή και στη συνέχεια μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.
Η ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα έχει αναφερθεί με κεφαλοσπορίνες και μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως απειλητική για τη ζωή. Επομένως, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη αυτή η διάγνωση σε ασθενείς που παρουσιάζουν διάρροια μετά τη χορήγηση του Cefazolin. Εάν διαγνωστεί κολίτιδα, θα πρέπει να ξεκινήσουν θεραπευτικά μέτρα.
Δεν συνιστάται η ενδορραχιαία χορήγηση Cefazolin. Έχουν υπάρξει αναφορές για σοβαρή τοξικότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των επιληπτικών κρίσεων όταν η κεφαζολίνη χορηγήθηκε ενδορραχιαία.
Μια μειωμένη δόση μπορεί να είναι κατάλληλη σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία (Βλ. ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ).
Η παρατεταμένη χρήση της κεφαζολίνης μπορεί να προκαλέσει υπερανάπτυξη μη ευαίσθητων οργανισμών, οπότε θα πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.
Το Cefazolin θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό γαστρεντερικής νόσου, ιδιαίτερα κολίτιδας.
Η προβενεσίδη μπορεί να προκαλέσει παρατεταμένα επίπεδα κεφαλοσπορίνης στο αίμα.
Ψευδώς θετικές αντιδράσεις για τη γλυκόζη στα ούρα μπορεί να εμφανιστούν εάν χρησιμοποιηθούν μέθοδοι δοκιμής μείωσης χαλκού. Επομένως, οι δοκιμές γλυκόζης θα πρέπει να βασίζονται σε ενζυμικές αντιδράσεις οξειδάσης γλυκόζης.
Η ταυτόχρονη χορήγηση κεφαλοσπορινών και αμινογλυκοσιδικών αντιβιοτικών έχει συσχετιστεί με αυξημένη νεφροτοξικότητα.
Έχει εμφανιστεί θετική άμεση και έμμεση δοκιμή αντισφαιρίνης (Coombs'). Αυτά μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε νεογνά των οποίων οι μητέρες έλαβαν κεφαλοσπορίνες πριν από τον τοκετό. Η ασφάλεια της κεφαζολίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν έχει τεκμηριωθεί. Η κεφαζολίνη έχει βρεθεί ότι διαπερνά εύκολα τον φραγμό του πλακούντα στο αίμα του ομφάλιου λώρου και στο αμνιακό υγρό.
Η ασφάλεια κατά τη γαλουχία δεν έχει τεκμηριωθεί.
Η κεφαζολίνη υπάρχει σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις στο γάλα των θηλαζουσών γυναικών
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα για χρήση σε πρόωρα βρέφη και βρέφη ηλικίας κάτω του ενός μηνός δεν έχουν τεκμηριωθεί. Βλ. ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ για τη συνιστώμενη δοσολογία σε παιδιά άνω του ενός μηνός.
Καθώς η εμπειρία σε πρόωρα βρέφη και νεογνά είναι περιορισμένη, η χρήση του Cefazolin σε αυτούς τους ασθενείς θα πρέπει να γίνεται μόνο με προσοχή.

ΓΝΩΣΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΔΟΣΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
Ακατάλληλες μεγάλες δόσεις παρεντερικών κεφαλοσπορινών μπορεί να προκαλέσουν ζάλη, παραισθησία και κεφαλαλγία. Επιληπτικές κρίσεις μπορεί να εμφανιστούν μετά από υπερδοσολογία με ορισμένες κεφαλοσπορίνες, ιδιαίτερα σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία στους οποίους είναι πιθανό να εμφανιστεί συσσώρευση.
Η μείωση της δόσης είναι απαραίτητη όταν η νεφρική λειτουργία είναι μειωμένη. (Βλ. ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ). Εάν εμφανιστούν επιληπτικές κρίσεις, το φάρμακο θα πρέπει να διακοπεί αμέσως. μπορεί να χορηγηθεί αντισπασμωδική θεραπεία εάν ενδείκνυται κλινικά. Μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο αιμοκάθαρσης σε περιπτώσεις υπερβολικής υπερδοσολογίας.
Εργαστηριακές ανωμαλίες που μπορεί να εμφανιστούν μετά από υπερδοσολογία περιλαμβάνουν αυξήσεις της κρεατινίνης, του BUN, των ηπατικών ενζύμων και της χολερυθρίνης, θετικές δοκιμασίες Coombs, θρομβοκυττάρωση, θρομβοπενία, ηωσινοφιλία, λευκοπενία και παράταση του χρόνου προθρομβίνης.
Η θεραπεία της υπερδοσολογίας θα πρέπει να είναι συμπτωματική και υποστηρικτική.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ
Λευκή έως υπόλευκη κρυσταλλική σκόνη.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Η κεφαζολίνη διατίθεται σε αποστειρωμένα φιαλίδια που περιέχουν 500 mg και 1 g δραστικότητας κεφαζολίνης ως άλας νατρίου. Τα χαρτοκιβώτια περιέχουν 5 φιαλίδια.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ:
Φυλάσσεται σε δροσερό και ξηρό μέρος. Η θερμοκρασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 25°C.
Τα συστατικά διαλύματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται εντός 24 ωρών.
Να φυλάσσεται μακριά από παιδιά.